Η ιδέα προέκυψε από ένα τίτλο βιβλίου της Μάρως Δούκα. Το κλείσιμο της κλωστουφαντουργίας στο Λαύριο και η πτώχευση είχαν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη ανταγωνιστικών λόγων που 30 χρόνια μετά εξακολουθούν να εκφέρονται στην πόλη. Οι λόγοι αυτοί συνδέονται με τις αντιλήψεις που έχει ο καθένας για την ανάπτυξη της πόλης του Λαυρίου, με τα βιώματά του, με τις συνθήκες στις οποίες ζει. Το Λαύριο είναι ή ήταν εργατική πόλη; Το Λαύριο είναι ή θα είναι τουριστική πόλη; Ποια είναι η κατεύθυνση που έχει πάρει 30 χρόνια μετά ; Πώς αντιλαμβάνονται αυτή την κατεύθυνση οι άνθρωποι που έζησαν την παρακμή της βιομηχανίας; Τι σκέφτονται οι μαθητές μας γι αυτό; Κάπως έτσι, ξεκινήσαμε να ερευνούμε το παρελθόν μέσα από αφηγήσεις, φωτογραφίες, έγγραφα, αντικείμενα. Στόχος : να καταγράψουμε το παρελθόν σε ντοκιμαντέρ. Τοπική προφορική ιστορία και ο δικός μας αναστοχασμός, λοιπόν.Κι επειδή το δίκιο είναι ζόρικο πολύ, δυσκολευόμαστε κι εμείς να το ανακαλύψουμε. 30 χρόνια μετά, το παρελθόν γίνεται ιστορία...
